Nog meer verdriet
Soms houdt het verdriet niet op bij de Hendriks clan, ondanks dat onze Xandu toch weer opgeknapt was, kreeg hij even later weer een flinke terug slag, we hebben nog geprobeerd met een prednison injectie om hem nog op de been te krijgen, maar dit had ook totaal geen effect. Hoe moeilijk het me ook viel, maar heb de zware beslissing moeten nemen om hem precies op mijn verjaardag (23 Sept) te moeten laten gaan, maar wilde hem niet langer laten lijden.
Of dit niet genoeg was, werd onze kleine Sigyn ook opeens ziek, gelijk extra spuitjes bij de Da en extra verwennen met pap, maar dat had ook helemaal geen nut meer ze wou niks meer , ze is 8 Oktober rustig ingeslapen tussen haar vriendjes en vriendinnetjes. Natuurlijk hebben deze twee lieve bijzondere kids ook hun plekje in onze tuin gekregen.
Dit soort dingen grijpen je heel erg aan, vooral omdat deze kids ook nog zo jong waren en er niet direct iets toonbaar was waar ze aan gestorven zijn. Gelukkig was het niks besmettelijk want de rest van de clan had nergens last van.
En ja ondanks dat grote verdriet gaat het leven toch gewoon door voor onze clan.
Het blijde nieuws is dat onze clan ook weer is uitgebreid met 2 bijzondere meisjes, de eerste is onze Eywa afkomstig van onze lieve vriendin Audrey, een echt zorgenkindje(geboren Juni 19) die absoluut niet bij andere fretten wilde en nog al heel erg klein van gestalte was, ondertussen zit mevrouwtje Eywa samen met Vinny in 1 kooi en speelt ook met opa Kasper en Riddick en de katten en weegt ruim over de 500 gram. Het tweede meisje is afkomstig van onze vriendin Inge, en is een prachtig Silvermitt meisje van 2.5 jr, zij zit in de dames groep van Rivka, Saphira en Origami, is niet gelijk grote liefde in de kooi, maar ze hebben ruimte genoeg dus dat geeft geen probleem, zij is ontzettend lief en heel erg speels en we zijn super blij met haar.
Ondertussen is ook de tijd aan gebroken dat de kids niet meer naar buiten kunnen, dus het is iedere dag weer lol binnen hebben, en iedere keer weer nieuwe uitdagingen verzinnen voor ze, maar dat gaat heel goed.
Ondertussen zitten de dames en heren al prachtig in hun winter jasje een paar kids nog uitgesloten, maar dat komt ook nog wel. Aangezien de heren dit jaar schijnbaar al vroeg aan hun bronst periode beginnen, zit alles met ballen apart, dat is op zich geen probleem kooien genoeg, alleen met hun speeluurtjes hebben we nu aparte groepjes moeten gaan vormen, is even wennen, maar ook wel weer leuk.
Onze Lord Voldemort is uit gegroeid tot een behoorlijke kerel(de zwaarste in de groep) ruim 1700 gram nu, en ondanks dat zijn ballen nog niet helemaal zijn ingedaald weet meneertje wel waar Abraham de mosterd haalt, dus het is vaker hem even in het nekvel pakken en zachtjes bestraffen, we zijn heel benieuwd als het dek seizoen begint of hij net zo goed is als zijn papa Loki.
Voor de rest gaat het gelukkig nu allemaal prima met de hele clan en ondanks dat we natuurlijk ook 2 oudere opa's hebben Stripe en Kasper hopen we toch dat we geen kids dit jaar nog moeten afstaan want het is nu wel weer genoeg geweest. Zo dat was weer even vlug het nieuws over de Hendriks clan, tot de volgende keer

